Μεγάλη η γιορτή της γέννησης που μας γέμισε ελπίδα , σαράντα μέρες νηστεύουμε για να την υποδεχτούμε . Πολλά τα έθιμα που την αγκαλιάζουν .
Παλιά στόλιζαν το σπίτι με αειθαλή κλαδιά μυρτιάς ή κουμαριάς , με φρούτα και ξηρούς καρπούς .
Σήμερα με έλατο , με πολύχρωμα φωτάκια και γιρλάντες .
Παλαιότερα βράδυ, σήμερα χαράματα παραμονής .. τα παιδιά ξεχύνονται και λένε τα κάλαντα . Οι μεγάλοι δίνουν φιλοδώρημα , να πιάσουν οι ευχές .
Σαν απόψε η Παναγιά θα γεννήσει το Χριστό .
Ανάβουμε φωτιά για να ζεσταθούνε μάνα και παιδί , έλεγαν οι χωρικοί . Η φωτιά αυτή έκαιγε μέρα νύχτα , ολόκληρο το δωδεκαήμερο . Το ένα κούτσουρο , προσεκτικά διαλεγμένο από δέντρο αγκαθωτό , το Χριστόξυλο το έραιναν με ξηρούς καρπούς .
Οι νοικοκυρές έψηναν τα χριστόψωμα . Τα στόλιζαν με σταυρό και κάθε λογής πλουμίδια από ζυμάρι , για να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα της οικογένειας .
Τα έβαζαν στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι από αργά το βράδυ και στόλιζαν γύρω τους φρούτα ή ξηρούς καρπούς .
Ανήμερα τα Χριστούγεννα τα έκοβαν με ευχές .
Ανοιχτό και φιλόξενο τα σπίτι , πλούσιο το τραπέζι , κότα , γαλοπούλα , χοιρινό , τυλιχτά φαγητά και γλυκά , που συμβολίζουν τα σπάργανα του θείου βρέφους .
Το τραπέζι μένει στρωμένο για να φάει κι ο Χριστός .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου