... όσο υπάρχει ουρανός !!

Θέλοντας να ηρεμήσουμε και να απελευθερωθούμε από τους καθημερινούς ασφυκτικούς ρυθμούς σήμερα επιλέξαμε με τα παιδιά να κάνουμε μια βόλτα στη φύση . 

Αυτή η βόλτα πραγματικά μας τονώνει μας κάνει εφευρετικούς , δημιουργικούς και πάνω απ όλα μας φτιάχνει την διάθεση !! 
Πραγματικά εδώ και καιρό έχω διαπιστώσει πως η επαφή με τη φύση είναι ευεργετική για το παιδί . 
Μας αρέσει να κάνουμε τον περίπατό μας εκεί .
 Αγαπάμε να πιανόμαστε παρέα με τον φίλο μας και να περπατάμε πάνω σε ξερά φύλλα . 

Το κάνουμε συχνά . Πολύ συχνά . Τι νόημα θα είχε αυτή η ομορφιά της φύσης χωρίς μοίρασμα ;; Τι νόημα θα είχε αν δεν υπήρχε κανείς να τη χαρεί ;
Ναι, κουραζόμαστε μέχρι να οργανωθούμε . Ναι, η τάξη μας μετά γίνεται άνω-κάτω , αλλά μετά από αυτό κερδίζουμε πολλά .. Πάρα πολλά . 
Μια στιγμή μόνο χρειάστηκε για να χαμογελάσουμε και να νιώσουμε απίστευτα γεμάτοι  . 
Όλος ο κόσμος στα πόδια μας , τα φύλλα τριγύρω , η μυρωδιά της βρεγμένης γης ,το φύσημα του αέρα καθώς και  το θρόισμα των κλαδιών .


Περπατήσαμε σε μονοπάτια καθώς τα φύλλα έπεφταν και στροβίλιζαν στον αέρα , με το Φθινόπωρο να γεμίζει μια γλυκιά μελαγχολία ..

Απολαύσαμε τα μοναδικά χρώματα του Φθινοπώρου .
Σταθήκαμε κάτω από το φύλλωμα των δέντρων . Σηκώσαμε το κεφάλι ψηλά ... πήραμε μερικές βαθιές ανάσες  .

Ξαπλώσαμε κάτω και αφουγκραστήκαμε τους ήχους 

Συλλέξαμε φύλλα ,κλαδιά, καρπούς , πέτρες και φλούδες από ψηλά δέντρα . 

Με τα υλικά αυτά παίξαμε το παιχνίδι της αφής όπου το κάθε παιδί με κλειστά μάτια μάντευε τι ήταν αυτό που έπιανε στο χέρι του , και ένα παιχνίδι μνήμης όπου τα παιδιά έβλεπαν για λίγα δευτερόλεπτα τα υλικά και κατόπιν αφού τα σκεπάζαμε καλούνταν να θυμηθούν τι είδαν . 

Ένας μεγεθυντικός φακός μας φάνηκε πολύ χρήσιμο εργαλείο καθώς οι μικροί εξερευνητές περιεργάστηκαν μια μυρμηγκοφωλιά ένα σκαθάρι κι οτιδήποτε άλλο περπατούσε την ώρα εκείνη και τους κίνησε την περιέργεια . 

Μέσα σε μια ωρίτσα και τι δεν κάναμε .Παίξαμε στη φύση , μάθαμε , συνεργαστήκαμε , μοιραστήκαμε ,επικοινωνήσαμε, διευρύναμε το λεξιλόγιο , σεβαστήκατε τα πλάσματά της . 

Στην επιστροφή μας για το σχολείο συναντήσαμε έναν κηπουρό που η δουλειά του είναι η περιποίηση του αθλητικού πάρκου . 

Τον είδαμε να μαζεύει φθινοπωρινά φύλλα και μας άφησε να χρησιμοποιήσουμε κι εμείς την τσουγκράνα του . 

Επιστροφή στο σχολείο με αργούς ρυθμούς ,ήρεμοι, μέσα στη νωχελική ζεστασιά της τάξης μας . 

Σήμερα μάθαμε πολλά . 
Σήμερα μάθαμε να αναπνέουμε τον Φθινοπωρινό αέρα . Σήμερα μάθαμε να αναπνέουμε ευτυχία !!


Τα παιδιά για να αγαπήσουν την φύση , πρέπει να βρίσκονται κοντά της . 

Όσο υπάρχει ουρανός εμείς θα προσπαθούμε .Η φύση είναι δική μας και μας καλεί στην αγκαλιά της . Κι όσο δεν υπάρχουν σύννεφα εμείς θα ετοιμάζουμε μυστικές αποδράσεις . 
Μόνο την βροχή θα "φοβηθούμε" !!

Μυστικές αποδράσεις των παιδιών μας στη φύση και την αξεπέραστη ομορφιά της μπορείτε να δείτε κι εδώ :   Σαν ζωγραφιά .. (περίπατος των αισθήσεων )