Είμαι παιδί και αισθάνομαι ....

-Πότε είμαστε χαρούμενοι ;
-Πότε είμαστε λυπημένοι ;
-Πότε θυμωμένοι και πότε κουρασμένοι  ;
-Τα ζώα μπορούν να είναι χαρούμενα ή λυπημένα ;
-Τι χρώμα έχει η ευτυχία και τι η δυστυχία ;

Ζητήσαμε από τα παιδιά να μας πουν πως νιώθουν όταν κάτι τους αρέσει πολύ ( όταν αγοράζουν ένα καινούριο παιχνίδι , όταν βρίσκονται στην παιδική χαρά, στην αγκαλίτσα της μαμάς  κτλ).
Και πως νιώθουν όταν κάτι δεν τους αρέσει καθόλου ( όταν είναι άρρωστοι , όταν τους χτυπά ο φίλος τους , όταν βλέπουν ένα κακό όνειρο ..)
Πραγματικά τα παιδιά γνώριζαν και μιλούσαν για πολλά συναισθήματα που αισθάνονται καθημερινά . 

Χωρίσαμε τα συναισθήματα σε Ευχάριστα και Δυσάρεστα .

Ευχάριστα συναισθήματα .
ΑΓΑΠΗ , ΧΑΡΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ , ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ..


Δυσάρεστα συναισθήματα . 
ΠΟΝΟΣ , ΛΥΠΗ , ΦΟΒΟΣ , ΘΥΜΟΣ, ΤΡΟΜΟΣ . 


Συζητήσαμε με τα παιδιά για την ύπαρξη της χαράς και της λύπης παντού , όπως στα χρώματα , στη μουσική στου ήχους κ.λπ.

Καταλήγουμε με τα παιδιά πως είναι απαραίτητα όλα τα συναισθήματα γιατί χωρίς αυτά η ζωή μας θα ήταν μονότονη και ανιαρή .
Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τον εαυτό μας να γελάει συνεχώς ..
ή να κλαίει ....
ή να είναι συνέχεια νευριασμένος ..

Σήμερα ενθάρρυνα τα παιδιά να εκφραστούν με τον αυτοσχεδιασμό και τη μίμηση .
Τους μοίρασα από ένα καθρεφτάκι που έφτιαξα, και τους παρότρυνα να εκφράσουν σε αυτό τα συναισθήματά τους διαβάζοντάς τους ένα παραμύθι .

Το παραμύθι ήταν τα "Τρία μικρά λυκάκια " με τον Ρούνι Ρούνι το ύπουλο κακό γουρούνι το οποίο έχει έντονα σημεία με συναισθήματα ευτυχίας, λύπης , αγωνίας , αναστάτωσης , θυμού .

Διαβάζοντας, τα παιδιά δείχνουν τα συναισθήματά τους και βλέπουν μέσα στο καθρεφτάκι τους τις αλλαγές τους στο πρόσωπο .

Παρατηρούμε ένα τουβλάκι και προσπαθούμε να προσδιορίσουμε  τι είδους συναισθήματα μπορεί να νιώθει αυτό  .
Τα παιδιά συνειδητοποιούν πως το τουβλάκι δεν έχει συναισθήματα .
Το τουβλάκι περνάει από χεράκι σε χεράκι και τα παιδιά εκφράζουν τα συναισθήματα που τους προκαλεί .

Καθισμένοι σε κύκλο δείχνω στα παιδιά διάφορα χρώματα και τους ζητώ να μου πουν το χρώμα με διάφορα συναισθήματα .

Κόκκινο :  λέμε τη λέξη <<ΚΟΚΚΙΝΟ>> γελαστά, θυμωμένα , ντροπαλά , χαρούμενα , με πόνο , τρόμο , απογοήτευση ..


Κίτρινο :  το λέμε φοβισμένα, λυπημένα, νευριασμένα, κουρασμένα , υπερήφανα .. κ.τ.λ

Τους μοίρασα από ένα μαξιλάρι έτσι ώστε να βοηθηθούν και να εκφράσουν αυτό που νιώθουν καλύτερα και βάλαμε τον εαυτό μας  σε διάφορους ρόλους . 
-Είμαι σε γενέθλια με τους φίλους μου ..
Τα παιδιά γελούν , πηδούν , αγκαλιάζουν το μαξιλάρι τους και το πετούν ψηλά .

-Είμαι μόνος μου στο πάρκο , έχω χαθεί και δεν βρίσκω την μαμά μου .
Τα παιδιά σφίγγουν το μαξιλάρι πάνω τους και υποδύονται ότι κλαίνε . 

-Δεν θα πάω σήμερα να παίξω στον φίλο μου όπως μου είχε υποσχεθεί η μαμά . 
Χτυπάνε το μαξιλάρι του το πετάνε κάτω με δύναμη .

-Ξυπνάω και βλέπω μπροστά μου έναν γίγαντα . 
Προστατεύουν το πρόσωπό τους με το μαξιλάρι , και έχουν την έκφραση του φόβου .

Κάναμε μικροκατασκευή με τα συναισθήματά μας .
Κόψαμε ένα μεγάλο κύκλο από χαρτόνι και κολλήσαμε προσωπάκια με διάφορα συναισθήματα κυκλικά όπως οι ώρες του ρολογιού . Στο κέντρο στερεώσαμε το δείκτη με διπλόκαρφο .

Το ρολογάκι αυτό θα το πάρουν στο σπίτι τους, και καθημερινά θα γυρίζουν το δείκτη στο ανάλογο προσωπάκι κάθε φορά που θα νιώθουν κάποιο δυνατό συναίσθημα .

Επισημαίνω στα παιδιά πως κάποια έργα μεγάλων ζωγράφων απεικονίζουν και ένα συναίσθημα .
Τα χρώματα των ζωγράφων μπορεί να είναι θυμωμένα , λυπημένα , χαρούμενα ή ήρεμα ..

Βλέπουμε έργα ζωγραφικής με διάφορα χρώματα στον υπολογιστή μας και τα παιδιά αναγνωρίζουν τι είδους συναίσθημα προκαλούν τα χρώματά τους .
Σκούρα και γήινα προκαλούν θλίψη και στενοχώρια .
Ανοιχτόχρωμα έργα με ποικίλα χρώματα προκαλούν χαρά , ηρεμία , ευχαρίστηση .
Παρατηρούμε τον πίνακα ζωγραφικής Senecio του Γερμανού  Πάουλ Κλέε ( Paul Klee) μια μορφή χωρίς μύτη και στόμα .
Τι να αισθάνεται άραγε;;; είναι χαρούμενος ή λυπημένος ;;

Τους έδωσα ένα αντίγραφο του έργου Senecio , και τους ζήτησα  να προσθέσουν το στόμα με την έκφραση που θέλουν και να δικαιολογήσουν γιατί αισθάνεται έτσι .

Παίζουμε με μπαλόνια (ενθάρρυνση της κινητικότητας ) ...
Φουσκώσαμε μπαλόνια και τα παιδιά ζωγράφισαν πάνω σε αυτά χαρούμενα και λυπημένα προσωπάκια . Τα σκορπίσαμε στην αίθουσα.

Με ευχάριστη μουσική τα παιδιά τρέχουν ανάμεσα σε αυτά . Όταν σταματήσει η μουσική τα παιδιά μαζεύουν γρήγορα τα χαρούμενα και λυπημένα μπαλόνια και τα τοποθετούν σε κούτες .
Λυπημένη κούτα και χαρούμενη κούτα ..

Παιχνίδι συναισθημάτων για μικρότερες ηλικίες ..
Ρίξε το ζάρι , περπάτησε και εκφράσου .

Φτιάχνω πρόσωπα και εκφράζω συναισθήματα ( με πλαστελίνη )
Τα παιδιά συμπλήρωσαν τα χαρακτηριστικά του κάθε προσώπου ώστε να εκφράζεται πότε η χαρά , ο θυμός , απορία , ενθουσιασμός ...Η κυρία βοηθούσε με εκφράσεις στο δικό της πρόσωπο .

Θλίψη , στενοχώρια , χαρά , θυμός , πόνος , γέλια , αγωνία , ηρεμία , αναστάτωση , έκπληξη είναι συναισθήματα δικά μας , μικρών και μεγάλων ,και είμαστε υπερήφανοι για αυτά .

  Ξέρουμε πια να γελάμε , να πονάμε , να θυμώνουμε να αγαπάμε ..