Προσχολική Παρεούλα : Το σπίτι μας ... ΄

Πολλά παιδάκια καθημερινά στην ελεύθερη απασχόληση ζωγραφίζουν σπίτια .
Σήμερα μου χάρισαν τα σπίτια τους δύο μαθητές μου . Αφορμή για συζήτηση .
Πρότεινα και στα υπόλοιπα παιδάκια να κάνουν την προσπάθειά τους .
Τα σπίτια των παιδιών πραγματικά ήταν καταπληκτικά !!

Τα τοποθετήσαμε όλα μαζί και φτιάξαμε μια φανταστική πόλη .

Ψάξαμε σε περιοδικά , βρήκαμε φωτογραφίες με σπίτια , τα κόψαμε και τα παρουσιάσαμε στην παρεούλα μας .

Κάναμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πως πρέπει να είναι τα σπίτια για να είναι λειτουργικά και τι πρέπει να μας προσφέρουν για να ζούμε μέσα σε αυτά και να μην αρρωσταίνουμε.
Το σπίτι είναι το αντικείμενο μεγάλης αγάπης του παιδιού .
Είναι το πιο γνώριμο και οικείο μέρος του .
Μέσα σε αυτό βρίσκονται τα παιχνίδια του , το κρεβάτι του , η οικογένειά του .
Είναι το μέρος που πηγαίνουμε να ξεκουραστούμε , να κοιμηθούμε , να φάμε , να παίξουμε , να καλέσουμε τους φίλους μας , να προστατευτούμε από το κρύο .

Είδαμε στον υπολογιστή μας διάφορα σπίτια . Ανάμεσα σε αυτά και σπίτια εγκαταλελλειμένα με σπασμένα τζάμια και πόρτες , και σπίτια με αράχνες .

Οι εικόνες αυτές μας έδωσαν την αφορμή να αναφερθούμε στους άστεγους ανθρώπους και να επεκταθούμε συζητώντας για τα αδέσποτα ζωάκια υπογραμμίζοντας τη σημασία και την αναγκαιότητα ενός σπιτιού για όλους .

Συμφωνήσαμε όλοι πως δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε σε σπίτια εγκαταλελλειμένα γιατί θα κρυώναμε και θα αρρωσταίναμε.

Συζητήσαμε για τα διάφορα είδη σπιτιών ( μονοκατοικία , δυόροφο , τριόροφο,πολυκατοικία , ουρανοξύστης ) και είπαμε σε πιο είδος μένουμε εμείς .

Τότε ήταν που θυμήθηκα το Freudenberg μια μικρή μεσαιωνική πόλη της Γερμανίας .
Διάβαζα πρόσφατα ότι η πόλη αυτή αποτελεί μια γοητευτική γωνιά στον πλανήτη μας .
Και διαπίστωσα πως τον χαρακτηρισμό αυτόν οφείλει στα σπίτια της όπου είναι τοποθετημένα στη σειρά , είναι στο ίδιο μέγεθος και οι τοίχοι των σπιτιών είναι λευκοί-ξύλινοι με έντονες μαύρες γραμμές ( γραμμικά σπιτάκια)..
Αυτά τα σπιτάκια λοιπόν γίνονται ακόμα πιο παραμυθένια γιατί βρίσκονται σε μέσα στη φύση και μάλιστα ανάμεσα σε βουνά .
Ένας ακόμη στόχος μου και επιθυμία μου να τα επισκεφτώ !!!!
Είδαμε εικόνες των παραμυθένιων αυτών σπιτιών και στήσαμε και την δική μας κατασκευή ( τα παιδιά έκαναν για πρώτη φορά γραμμούλες με χάρακα ) .

Μιλήσαμε για τα σπίτια των πρώτων ανθρώπων ( σπηλιά , καλύβα , σκηνή ) αλλά και για τα διάφορα είδη σπιτιών σε όλο τον κόσμο ( σπίτια Κινέζικα , σπίτια Ιγκλού ).

Παίξαμε τις φωλίτσες με τα πουλάκια (μια μικρή φωλίτσα αποτελεί και το δικό μας σπίτι ).

Όπως οι άνθρωποι έτσι και τα ζώα χρειάζονται ένα σπίτι για να μένουν , να κοιμούνται , να αποθηκεύουν τροφή , να φέρνουν στον κόσμο τα μικρά τους .

<<Αυτό το σπίτι τίνος είναι >>;;;;
Μέσα από το βιβλίο αυτό ,τα παιδιά γνώρισαν διάφορα σπίτια ζώων πουλιών και ερπετών .

Έμαθαν πως τα ζώα φτιάχνουν μόνα τους τα σπίτια τους .
Μερικές φορές όμως τους τα φτιάχνουν οι άνθρωποι , όταν θέλουν να ζουν κοντά τους .
Εντυπωσιάζει πάντα το σπίτι της χελώνας και του σαλιγκαριού που το κουβαλούν στη πλάτη τους .

Τους διηγήθηκα την ιστορία της Τίνας της χελωνίτσας που ζήλευε τα σπίτια των άλλον ζώων και ήθελε κι αυτή να έχει το σπιτάκι της κάπου στις λίμνες , στα δέντρα , στις πέτρες ...

Και τελικά ήταν τόσο απλό .
Η Τίνα η χελωνίτσα κουβαλούσε το σπιτάκι της στην πλάτη της , κι έτσι θα μπορούσε να ζήσει όπου θέλει .

Μάθαμε πως τα σπίτια των πουλιών είναι οι φωλιές , της μέλισσας η κυψέλη , της αράχνης ο ιστός ,ενώ τα ψάρια έχουν για σπίτι τους τη θάλασσα , τις λίμνες και τα ποτάμια .

Τα παιδιά χρωμάτισαν πολλών ειδών σπίτια !!!