Για τα καλικαντζαράκια λένε ότι ζούνε κάτω από τη γη .
Όλο το χρόνο πελεκούν με τα τσεκούρια τους να κόψουν το δέντρο που κρατάει τη γη ..
Τα Χριστούγεννα έχει μείνει ελάχιστο και λένε << Άντε να πηγαίνουμε , θα πέσει από μόνο του >>.
Όταν όμως γυρίζουν πίσω τα Φώτα , βρίσκουν το δέντρο ολόκληρο, κι αρχίζουν πάλι να κόβουν .
Την άλλη χρονιά γίνεται το ίδιο και συνεχίζουν ...
Τα καλικαντζαράκια είναι κουτσά , στραβοπόδαρα , άσχημα , αδύνατα , πολύ ψηλά ή πολύ κοντά .
Έχουν αχτένιστα μαλλιά , άγρια μάτια, και σουβλερά βρόμικα νύχια ..
Φοβούνται το φως της ημέρας , το σημείο του Σταυρού , τον αγιασμό , τη φωτιά , το θυμίασμα ...
Στα παιδάκια μου αρέσει να τους λέω ιστορίες με καλικαντζαράκια και να τους δείχνω εικόνες ..
Κυρίως τα αγοράκια που θέλουν να φανούν δυνατά μου λένε :
<< Εγώ κυρία θα πάρω ένα μεγάλο σπαθί και θα τα πολεμήσω >> ή
<< Εγώ θα περιμένω να έρθουν στο σπίτι θα παλέψω και θα τα νικήσω >>
Τους έμαθα ένα πολύ εύκολο παιχνίδι που τους αρέσει και έχει να κάνει με τα καλικαντζαράκια .
Όπως ακριβώς παίζεται το παιχνίδι του λύκου << Λύκε λύκε είσαι εδώ >> ;;;; έτσι περίπου παίζεται και Ο Καλικάντζαρος ..
Καλικάντζαρος βέβαια γίνεται η κυρία που πάντα μπαίνει στα δύσκολα και πρέπει να κυνηγάει τα παιδιά ..
Αφού λοιπόν φορέσω τα μυτερά μου αυτιά (που τα έφτιαξα με έναν δικό μου σκούφο και κόλλησα επάνω δύο αυτιά από μπεζ χαρτόνι ) το παιχνίδι αρχίζει ..
Τα παιδιά περπατούν σε κύκλο και τραγουδούν :
<< Δεν μπορείς , δεν μπορείς
καλικάντζαρε να βγεις >>...
Ο καλικάντζαρος , η κυρία δηλαδή ( με τον σκούφο και τα αυτιά ) έξω από τον κύκλο απαντά :
<< Δεν μπορώ , δεν μπορώ ,
βλέπω φως στον ουρανό >>...
Παιδιά : το ίδιο
<< Δεν μπορείς , δεν μπορείς
καλικάντζαρε να βγεις >>...
Καλικάντζαρος :
<< Δεν μπορώ , δεν μπορώ ,
βλέπω κάνετε σταυρό >>..
Παιδιά : το ίδιο
<< Δεν μπορείς , δεν μπορείς
καλικάντζαρε να βγεις >>...
Καλικάντζαρος :
<< Δεν μπορώ , δεν μπορώ ,
έχετε τον αγιασμό >> ..
Παιδιά : το ίδιο
<< Δεν μπορείς , δεν μπορείς
καλικάντζαρε να βγεις >>...
Καλικάντζαρος :
<< ΉΡΘΕ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΥΝΗΓΩΩΩΩ >> ..
Τα παιδιά τότε αφήνουν τον κύκλο και ο καλικάντζαρος τα κυνηγά .
Όποιο παιδάκι πιάσει , γίνεται αυτό καλικάντζαρος και το παιχνίδι συνεχίζεται ..
Κι αφού το παιχνίδι είναι εποχιακό και αρέσει στα παιδιά , εμείς το παίζουμε καθημερινά , ξανά και ξανά ....
τεεεελειο!!! θα το παιξω με τα μικρα μ!! ευχαριστουμε για την ιδεα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ιδέα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο!!!Θα το παίξουμε κι εμείς!!!Αλλά πιο πολύ μου αρέσουν τα αυτιά σου!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο παιχνίδι!!!! (πολύ ωραία και η μουσική που έχεις βάλει στο blog!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλειο!!!!!!!!! Πολύ καλό!! θα το δοκιμάσω άμεσα!!! Ευχαριστούμε για την ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το παίξουμε κι εμείς!!! Ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλόοοοοοοοοοοοο και τα αυτιά επίσης !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σας άρεσε .
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα αυτιά , Μαρία και Κατερίνα δεν ντρέπεστε βρε να με κοροιδέυεται ;;;;;;;;;;χαχα ( πλάκα κάνω ) Εγώ τα λατρεύωωω
ωραιοοοοο.....κι εγω αυριο θα το παιξω σιγουρα........
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ωραία ξωτικίσια αυτάκια!!!! με τι τα έφτιαξες αλήθεια?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΧ! ΒΟΥΛΑ! ΜΑΣ ΞΕΣΗΚΩΣΕΣ!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ..ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ...ΜΠΡΑΒΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.ΕΥΓΕ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία ιδέα! Το κρατάω Βούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη καλικαντζαρίνα! φοβερό το παιχνίδι σου! εννοείται ότι "κλέβω" την ιδέα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραία ιδέα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή