Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Παππού και γιαγιά σας στέλνω φιλιά ...




Παγκόσμια ημέρα της τρίτης ηλικίας αύριο 1 Οκτωβρίου και τα παιδάκια της τάξης μου από εχθές εκφράζουν την αγάπη τους για αυτούς, με το δικό τους μοναδικό τρόπο .
Πρώτα πρώτα αιτιολογήσαμε γιατί αγαπάμε τον παππού και την γιαγιά .
Τα παιδιά απάντησαν με μοναδικό τρόπο .
Αγαπώ την γιαγιά και τον παππού γιατί ...

-Παίζει μαζί μου όταν είμαι μόνος .
-Μου αγοράζει σοκολάτες .
- Η γιαγιά μου φτιάχνει ωραίες πίτες .
-Μου αγοράζουν παιχνίδια .
-Μου λένε παραμύθια .
-Με προσέχουν .
-Μου κάνουν πολλές αγκαλίτσες .
-Δεν με μαλώνουν .
-Με πηγαίνει βόλτα στην παιδική χαρά .

Κάθε παιδί με τη σειρά του είπε τα ονόματα των γιαγιάδων και των παππούδων του , και παρατηρήσαμε ότι κάποια ονόματα και επίθετα είναι ίδια με των παιδιών .
Προσέξαμε τις διαφορές .
Σε τι διαφέρει η μαμά από την γιαγιά , και ο μπαμπάς από τον παππού .

Ο παππούς και η γιαγιά έχουν άσπρα μαλλιά .
Περπατάνε πιο αργά .
Είναι στο σπίτι και δεν δουλεύουν .
Ο παππούς έχει μουστάκι .
Η γιαγιά φοράει γυαλιά .
Κουράζονται πολύ .

Κάποιο παιδάκι μας ανέφερε ότι ο παππούς του έχει μπαστουνάκι αλλά παρόλα αυτά τον αγαπάει πολύ . 
Κάποια παιδιά μιμήθηκαν τον παππού ή την γιαγιά με μπαστουνάκι ...




Χρωματίσαμε , κόψαμε και προσπαθήσαμε ατομικά να φτιάξουμε το παζλ

                   

                            http://e-children.blogspot.gr/2012/09/puzzle.html






 



Τραγουδήσαμε το τραγούδι << Η γιαγιά μας η καλή >> και << ο γερο-παππούς κοιμάται >> και διαβάσαμε το βιβλίο << Εγώ ο πρώτος και οι άλλοι >> που διηγείται για τον Θάνο ένα παιδί που ήθελε να τον αγαπά ο παππούς και να μην τον μοιράζεται με κανέναν ..




και το << Η γιαγιά και ο παππούς >> που μεταδίδουν στους νεότερους τις παραδόσεις και έθιμα της γενιάς τους . 




Προβληματιστήκαμε με τον λαβύρινθο που βρήκα χθες από το  Kinderella το ιστολόγιο της αγαπημένης μου Έλενας Μακρή .
Ότι πρέπει για τα δικά μας παιδάκια . ( Έλενα σε ευχαριστούμε )
Πως θα βοηθήσουμε τον παππού να βρει τα γυαλιά του ;;; 
Τελικά τα καταφέραμε ..

Πρώτα διαγράψαμε την διαδρομή με το δαχτυλάκι μας , και μετά με κηρομπογιά ..






Ένα δωράκι ετοίμασαν τα παιδιά για να χαρίσουν στην γιαγιά και στον παππού .Πρόσωπα της γιαγιάς και το παππού πάνω σε γλωσσοπίεστρα ( τα παιδιά κόλλησαν τον παππού και την γιαγιά πάνω σε καρδούλες , έβαλαν βαμβάκι για μαλλιά ,και στόλισαν με πούλιες )













                   (Οι φιγούρες του παππού και της γιαγιάς  από το ιστολόγιο Los Ninos )





Να είστε καλά γιαγιάδες και παππούδες απανταχού .
Να αγκαλιάζετε να φροντίζετε και να χαίρεστε τα εγγονάκια σας ..  Κι ας τα κακομαθαίνετε !!!!!



Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Είμαι σπουδαίος !!!!! Είμαι ΕΓΩ !!!!



Την ιδέα την είδα στην ιστοσελίδα της αγαπημένης μου διαδικτυακής φίλης Κικής Μιχαλάρου με τις Χαρούμενες Φατσούλες και μου άρεσε τόooσο πολύ !!!! 
Σήμερα λοιπόν την εφάρμοσα στα δικά μου παιδάκια και ομολογώ πως η τελευταία  ημέρα της εβδομάδας μας , έγινε ξεχωριστή !!! 
Τα παιδιά έφυγαν από το σχολείο το μεσημέρι όλο περηφάνια και με ενδυναμωμένο το εγώ τους .

( Σημίωση : οι φωτογραφίες δεν έχουν σήμερα μεγάλη ευκρίνεια λόγω βλάβης της μηχανής )

Μια έκπληξη περίμενε από το πρωί σήμερα τα παιδιά και ήταν μέσα σε ένα κουτί !!!






Τι να είναι άραγε ;;;
Ακούγεται κάτι ;;;
Το κουνήσανε το μυρίσανε αλλά αυτό τίποτα ...
Η απορία ζωγραφισμένη στα προσωπάκια τους .





Το ονομάσαμε μαγικό κουτί !!!
Στην παρεούλα τους αποκάλυψα το μυστικό .
Έχει μέσα την φωτογραφία κάποιου ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ , ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ και ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ !!!
Και για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η έκπληξή μας , είπα σε κάθε παιδάκι να σηκωθεί , να ανοίξει το κουτί και να δει μόνος την φωτογραφία αυτή . Αυτό που θα έβλεπε εκεί μέσα όμως , δεν έπρεπε να το αποκαλύψει για να μείνει μυστικό !!! 

Τα παιδιά ξεκίνησαν ....







Αυτό που έβλεπαν εκεί μέσα ήταν η φατσούλα τους μαζί με ένα μεγάλο χαμόγελο, αλλά δεν αποκάλυπταν το μυστικό  .

Όλοι κατάλαβαν ότι ο άνθρωπος που είναι σπουδαίος μέσα στο μαγικό κουτί ήταν ο ίδιος ο εαυτός τους .

Βάλαμε το μυαλουδάκι μας να σκεφτεί , γιατί είμαστε σπουδαίοι άνθρωποι;;;;;

Τα παιδιά μου απάντησαν .

-Γιατί δεν κλαίω πια
-Γιατί μοιράζομαι τα παιχνίδια μου με την αδερφή μου .
-Γιατί έμαθα να τρώω μόνος μου .
-Γιατί δεν χρειάζομαι πια την πιπίλα μου .
-Γιατί ξέρω καλό κολύμπι στη θάλασσα .
-Γιατί τρώω όλο μου το φαγητό και κάνω γερά μπράτσα .

Μιλήσαμε για τον εαυτό μας .
Τι μας αρέσει περισσότερο ;;;; Ποιο φαγητό , ποιο χρώμα , ποιος είναι ο αγαπημένος μας φίλος , ποιο το αγαπημένο μας παιχνίδι κλπ .
Εξηγήσαμε πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε μεταξύ μας αρκετές ομοιότητες αλλά και διαφορές . 
Σίγουρα όμως ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός . 

Τους μοίρασα καθρεφτάκια και τους παρότρυνα να ζωγραφίσουν την φατσούλα τους .Αυτή που είδαν μέσα στον καθρέφτη .








Η προσπάθεια των παιδιών μετράει !!!
Είναι η πρώτη τους φατσούλα  , η πρώτη τους ζωγραφιά και θα κρατηθεί για να συγκριθεί με τα άλλα ανθρωπάκια που θα φτιάχνουν πλέον κατά τη διάρκεια της χρονιάς και στο τέλος .

Τα παιδάκια που δεν μπορούσαν να ζωγραφίσουν , τους έδωσα μία έτοιμη φατσούλα χωρίς τα χαρακτιριστικά του προσώπου . 
Μπορούσαν απλά να επιλέξουν και να κολλήσουν από τα έτοιμα χαρακτηριστικά που τους έδωσα .






Μοιραστήκαμε σε αγόρια και κορίτσια και μετρήσαμε ποιοι είναι η περισσότεροι .

Και μετά από όλα αυτά είπαμε ο καθένας την ιστορία του.

Είμαι αγόρι , έχω μαύρα μαλλιά , μαύρα μάτια , ωραίο χαμόγελο .
Μου αρέσει να παίζω με τους φίλους μου και να τρώω μακαρόνια ...
Ζωγραφίζω ωραία , μαζεύω τα παιχνίδια μου , αγαπάω την μαμά μου ... 

Τα παιδιά πήραν σήμερα μαζί τους τον κύβο του εαυτού τους .
Τον βρήκα στο pinterest σαν ζάρι για μαθηματικά και το χρησιμοποίησα σαν πατρόν για τον δικό μας κύβο . 


Πάνω στον κύβο γράψαμε το όνομά μας και τα ενδιαφέροντά μας .Θα τον κρατήσουμε στο σπίτι για ενθύμιο , να θυμόμαστε τον μικρό εαυτό μας όταν πια μεγαλώσουμε .









Είμαι ΕΓΩ και είμαι ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ   !!!!!!


Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Η οικογένειά μου ..






Πως λέγονται οι γονείς μας και πως τα αδέρφια μας ;;;
Ποιο είναι το επώνυμο του καθενός ;;;

Την εβδομάδα αυτή μιλάμε  με τα παιδιά για την οικογένεια .
Τα παιδιά αγαπούν να μιλάνε και να εκφράζονται για την δική τους οικογένεια .
Η οικογένεια για το παιδί αντιπροσωπεύει την ασφάλεια , την προστασία , τη δύναμη , την αγάπη .

Τα παιδιά ανέφεραν τα ονόματα του και τις δουλειές των γονιών τους όλο καμάρι . Είπαμε τα ονόματα των αδερφών και αν πηγαίνουν σχολείο . Και τα ονόματα των παππούδων και γιαγιάδων .
Κάποια παιδιά διηγήθηκαν ευχάριστες στιγμές από την δική τους οικογενειακή ζωή σε μια Κυριακάτικη εκδρομή , στη δουλειά του μπαμπά τους , ή στο χωριό της γιαγιά και του παππού .

Παρατηρήσαμε ότι κάθε οικογένεια είναι διαφορετική και αποτελείτε από διαφορετικό αριθμό ατόμων .
Συζητάμε παράλληλα για το τι μπορούμε να κάνουμε με την οικογένειά μας , τι κάνουν οι γονείς μας για μας , τι κάνουμε με τα αδέρφια μας , τι θα θέλαμε να κάνουμε μαζί με τους γονείς και τα αδέρφια μας .

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η συζήτηση για το τι θα κάναμε αν ζούσαμε σε μια διαφορετική οικογένεια ή αν δεν είχαμε οικογένεια , αν είναι σημαντική και τι μας προσφέρει .
Στην τάξη μας δεν έχουμε περίπτωση παιδιών από διαζευγμένους γονείς , ούτε κάποιο παιδάκι που να έχει χάσει κάποιον από αυτούς , ή να είναι εγκαταλελειμμένο .
Αν όμως χρειαστεί να μιλήσουμε κάποια στιγμή επειδή το έφερε η κουβέντα . τότε θα τονίσουμε ότι και γι αυτά τα παιδιά υπάρχουν άνθρωποι που τα φροντίζουν και τα αγαπούν και που αντικαθιστούν την οικογένεια ( παππούς , γιαγιά , θείος , συγγενείς ) .

Σκεφτήκαμε τρόπους που μπορούμε εμείς οι μικροί να βοηθάμε την οικογένεια .

-Βοηθάω την μαμά να στρώσει τραπέζι .
-Παίζω χαρούμενα με την αδερφή μου χωρίς να μαλώνω .
-Μαζεύω μόνος μου τα παιχνίδια .
-Ποτίζω με την μαμά τα λουλούδια .
-Τακτοποιώ το δωμάτιό μου .

 Τους διηγήθηκα το γνωστό παραμύθι η πέρδικα και η κουκουβάγια και τα παιδιά κατάλαβαν αμέσως πως κάθε μανούλα βλέπει το δικό της παιδάκι πιο όμορφο από όλα τα άλλα .

Κόψαμε από περιοδικά πρόσωπα μαμά , μπαμπάς , παιδιά και φτιάξαμε την δική μας οικογένεια μέσα σε ένα σπιτάκι ανάλογα με τον δικό μας αριθμό ατόμων .












Αντιστοιχίσαμε τον άνθρωπο με το φυτό και είδαμε τις φάσεις της ζωής .

Το φυτό ξεκινάει από σποράκι , γίνεται βλαστάρι , βγάζει κορμό , μετά λουλούδι και τέλος μαραίνεται .
Ο άνθρωπος ξεκινάει από έμβρυο , γίνεται μωρό , παιδάκι , ενήλικας και τέλος παππούς .
Κόψαμε τις φάσεις και μετά αντιστοιχίσαμε . 








Φτιάξαμε το δικό μας γενεαλογικό δέντρο (την ιδέα την πήραμε από το βιβλίο 1001 δραστηριότητες για τα νηπιαγωγεία ).
Τα παιδιά χρωμάτισαν και έκοψαν φιγούρες από γιαγιάδες , παππούδες , μπαμπάδες και μαμάδες .



Στη συνέχεια έκαναν πιτσιλιές πάνω σε ένα λευκό χαρτί με βατονέτες .





 Όταν στέγνωσε τα κολλήσαμε πάνω στο σχεδιασμένο χαρτόνι που η κυρία είχε προβλέψει και μετά βάλαμε και τα πορτρέτα .  







 Η προσέγγιση του γενεαλογικού δέντρου μαζί με τα παιδιά είναι σημαντική για να προσδιορίσουν ποια είναι η μαμά και από που προέρχεται και ποιος ο μπαμπάς . 
Έτσι μπορούν τα παιδιά να γνωρίζουν τους δεσμούς τους και να καταλάβουν ότι όλοι έχουν μία μαμά κι ένα μπαμπά πριν αυτά γεννηθούν .